Santiago de Compostela

Wat een enerverende stad die je als pelgrim binnen komt, overal mensen en optredens van muzikanten en andere acrobaten die het straatbeeld heel levendig houden. Even hebben we het gevoel overspoeld te worden dan laten we ons meedrijven op de stroom van mensen. Overal komen we pelgrims tegen, we worden gefeliciteerd en feliciteren anderen met hun aankomst. Een aantal gaan door naar Finistere lopend of per bus nog 100 km., voor ons is het genoeg we laten ons lekker neervallen bij een barretje en nemen er een op onze tocht. Gebeld met het thuisfront alles staat er nog, gelukkig! We zijn bezig geweest met onze terugtocht, abnormale prijzen en tochten, over Barcelona was nog het goedkoopst 440 euro pp, vlogen we wel weg om 9.00 uur uit santiago om een uurje te vliegen naar barcelona en dan tot ´s avonds 18.00 uur te wachten op het vervolg naar Amsterdam. niet erg aantrekkelijk, welkom weer in de wereld waar je van alles moet regelen, we kunnen ook met de bus naar Porto en dan rechtstreeks naar Amsterdam, allemaal geen aantrekkeljke reizen na zo´n tocht dan loop ik nog liever terug.
Maar eerst een nachtje over slapen toch een beetje onrustig de volgende morgen bij een prima ontbijt in de tuin van ons hotelletje, de boel op een rijtje gezet. De trein is een goedkoper alternatief wel een langere reis, we besluiten dat ik bij het station aan de andere kant van de stad ga informeren, al lopende kom ik langs een ander reisbureau, toch maar even binnen gewipt, donderdag was er geen reis mweer beschikbaar, is vrijdag een optie werd er gevraagd, ja wat moet je anders en wordt op het scherm getuurd, de rekenmachiene erbij gehaald en mij een bedrag van 315 euro pp wordt voor getoverd voor santiago-Madrid-Amsterdam, vertrek 9.40 en aankomst Amsterdam ongeveer 14.00 uur, ik kan dit niet geloven na de prijzen de vorige dag te zien gekregen heb. Dus meteen geboekt en Marianne blij gemaakt dit is te gek zo´n vlucht en na 6 weken precies weer thuisGeluncht in onze hotel tuin dat hadden we wel verdiend.


´s Avonds hadden we afgesproken met onze mede pelgrimgangers bij de kerk, een twaalftal kwamen opdagen, foto´s gemaakt en daarna geborreld en gegeten met elkaar, .
heel gezellig om nog eens de verhalen van anderen te horen en die van ons zelf krijt te kunnen, wij zijn een van de langste lopers van St Jean Pied du Port, veel kennen mij door het grijze haar en het vrolijke goede morgen als de slaap nog in de ogen zit en dat ik aardig kan doorlopen.
Sommigen zeggen dat ze mij dagelijks zijn tegengekomen en dat nu gaan missen. Twee jonge meisjes die vanaf Leon gelopen hebben zullen hun ouders van 47 jaar nog eens aanspreken, die vonden zich te oud om de camino te lopen nu zij ons gezien hebben en een foto hebben gemaakt zullen zij het nog eens met hun ouders er over hebben!! De afrekening verloopt chaotisch, het restaurant wil één rekening vereffenen met twaalf pelgrims die allemaal verschillend hebben gegeten en gedronken dit is de regel bij hen, gelukkig hebben we een Spaanse bij ons die zich geen kaas van het brood laat eten en uiteindelijk moet de baas afzonderlijke rekeningen voor ons opmaken wil hij geen klacht van de spaanse krijgen. Met veel zuchten en gereken doet hij dit toch en we voelen ons er allemaal goed bij, zo moet dat gewoon reageren en niet alles accepteren. we leren nog wijze lessen tijdens onze tocht!!
Zo vliegt onze dag om en voor we het weten zitten we samen de dag nog even te evalueren met een goed glas wijn,
we voelen ons goed, hebben een lekker hotelletje tot vrijdag en een goede vlucht naar huis, wat wil je nog meer als je je moeder en zoons aan de lijn hebt gehad en alles goed gaat.



Adios tot in Holland

Dirk en Marianne