De Vlucht

Het is nog donker als de haan kraait, we draaien ons nog een keer om. Wegvluchten doen we toch al maar als een kat in het donker weg te sluipen gaat ons wat te ver. Om achtuur dan toch maar uit bed, als we met de trein waren gegaan waren we al 4 uur onderweg geweest, de trein van half zes uit lelystad en dan 14 uur toeren, nu vliegen we in twee uur naar Pau en een taxi brengt ons naar St. Jean Pied du Port, relaxt. Marianne heeft nog een aantal uren te goed en kan dus eerder weg, ik vond dat wel prima, voor haar was het idee dat zij haar werk nog niet afgerond had en de boel achterliet. Ondanks dat je mag voelt het toch soms niet goed alsof jre iets stiekum doet. waar zou dat toch vandaan komen, dan we zo gezagsgetrouw zijn. Zit dat een beetje in ons bloed in onze generatie o0f zijn er nog andere overwegingen die ons bezich houden. Dus we sluipen een beetje het huis uit en gaan onderweg, als we weg zijn lucht het toch op en krijgen we er zin in.

St. Jean Pied du Port is nog steeds een prachtige plaats, veel minder druk dan dat ik er vorig jaar was en daardoor komt het ook minder toeristisch over. We egten ś avonds in de herberg met 18 pelgrims een maaltijd gekookt door een spaans/mexicaanse pelgrim die gangen lekker pittig en erg smakelijk. Haar zoontje van achgt heeft de nagerechten samengesteld zoals hij ook op school maakt het ging er goed in, na de maaltijd thee en gesprekken met lopers en fietserd, boeiend een ieder heeft zijn eigen verhaal. Morgen gaan we de berg op, Marianne heeft al gehoord dat de eerste drie uur erg pigttig zijn, ik zie wel en jullie horen het.
Morgren zijn we in Spanje




Adios

Marianne en Dirk