De opspelende knie

Na het dagje van gisteren vandaag wat rustiger vertrokken, geen koffie of croisants bij het vertrek, de eerste 2 km met een lege maag. Het dorpje was uitgestorven en we sjokten omhoog langs de autoweg, gelukkig na twee km een hotelletje dus lekker koffie gedronken en verder op weg 15 km naar Beldorado. We hebben veelal langs de autoweg gelopen veel lawaai van voortrazende vrachtautos. We waren dit in Arragon niet gewend nu we in Rioja lopen kruisen we meer de snelwegen en lopen soms stukken er langs. Op het laatste gedeelte gingen we gelukkig weer omhoog door de korenvelden goudgekleurd en verwijderd van de snelweg de rust van de omgeving deed ons weer goed. De knie van Marianne wilde vandaag niet zo, deze begint wat op te spelen waardoor de tocht moeizaam verloopt en we vroegtijdig gestopt zijn. We vertrokken vanmorgen met stralend weer, wat koud nog in de vroege ochtendlucht, daarna dreigende bewolking gevolgd door een opentrekkende lucht met weer veel zon, als je niet loopt is he prachtig anders erg warm. We zitten weer in een refugio waar we gezamenljk eten klaarmaken en aan tafel gaan, daarna het avond gebed voor de pelgrims en tot slot om 22.30 uur absolute stilte. Vanaf 06.30 is er ontbijt en kunnen we weer weg, het klinkt supper, we gaan het beleven, de bijdrage in deze herberg is weer een donativio oftewel een vrijwillige bijdrage en dat in deze tijd!!!!!
Groeten

Dirk en Marianne