donderdag 30 juli 2009

Spydy..............................Gonzales



Zitten we lekker in Tricastela bij de herberg met een Oostenrijker en een Vlaamse Belg te praten, die fietsend doorgaan naar Santiago, schuiven er twee jonge Duitse knullen aan, de een rosig haar, bakkebaarden en een sikje, de andere duidelijk jonger heeft soms moeite om uit zijn woorden te komen en stopt er dan maar mee als zijn tong dubbel slaat, die ook wel zin hebben in een praatje. De Belg en de Oostenrijker taaien af naar bed en zij schuiven wat bij of we nog zin hebben in wat conversatie, lijkt ons wel gezellig. Ze komen uit Duitsland en zijn met de fiets in de trein naar Parijs gegaan.
Daar op de fiets op zoek naar de Jacobsschelpen die hun de weg zouden wijzen, waarschijnlijk zijn zij drie keer rond Parijs gegaan voordat zij op goed geluk naar het zuiden zijn gefietst en zo zitten zij hier nu op de schelpenroute naar Santiago bij ons aan het tafeltje, vrolijke blikken in hun ogen en vragen hoe laat wij opstaan, kwart voor zeven dat bevalt hen wel, er zijn gestoorden die al in het donker met een zaklampje op weg gaan.
Laatst was er een pelgrim die om vijfuur merkte dat zijn batterijen leeg waren en tot half zeven moest wachten voor hij weg kon,lachen. Ze zetten vaak de wekker die even snel weer uitgezet wordt of bij de ander in de slaapzak wordt geduwd. Meestal zijn ze rond acht uur wel uit de dekens en om tien uur op de fiets, je moet er toch een beetje van genieten. Ze vertellen prachtige verhalen over Spydy Gonzales die op de fiets langs komt. Ziet vaak niets, groet niet is al in het donker op weg en zoekt zich rot naar de schelpen. Of over pelgrims die ´s morgens vroeg de bus nemen en naar de volgende herberg gaan, zich laten inschrijven en vervolgens weer terug bussen en gaan lopen, ze lachen zich rot. Hun ouders vnden het wel mooi dat zij gingen pelgrimeren, kwam er toch nog wat terecht van de opvoeding, zij hebben niet zo veel op met pelgrimeren zij vinden het een erg leuke tocht, vermaken zich om de pelgrims die zij zien en denken er volgend jaar over om weer te gaan, zoveel lol hebben zij. Een vriend had om een souvenier gevraagd, dus bij Cruz de Hierro waar zoveel mooie steentjes liggen die pelgrims hebben achtergelaten, hebben ze maar een mooi steentje uitgezocht voor hun vriend, toch wel een echte souvenir niet, ha ha!!!!
Zo vliegt de avond om en als wij de volgende morgen om kwart voor zeven op staan en om half acht opweg gaan liggen zij nog lekker te ronken. We zijn om half elf net een lekkr modderig laantje afgedaald, een voetpad voor schapen en komen de twee spydy gonzales uit Duitsland ons achterop, onder de modder van het paadje maar vrolijk lachend, hoe laat waren julie er uit, we hebben zelfs al koffe met croissants gehad dan hebben jullie het beter gedaan dan wij met een beker koffie uit de automaat ha ha, ze fleuren helemaal op als wij zeggen dat er binnen 10 minuten rijden een cafe is, volgens mij ruiken ze geen koffie maar bier, misschien zien we ze nog, zo rijden ze weer lachend door naar het cafe en Santiago. Wij vervolgen onze tocht verder over de schapenpaadjes en na een half uurtje ontdekken wij ook het cafe,lekkere koffie de Duitse jongens zijn in geen velden of wegen meer te zien.

We lopen vandaag lekker van Tricastela naar Sarria waar we vroeg in de middag aaankomen en naar de gemeentelijke herberg zijn gegaan, 3 euro dat is niks voor een nachtje slapen, nu ja het is er wel vol en er wordt ´s avonds laat nog hard gepraat, pelgrims spreken de pelgrims aan zonder effect, als ze eindelijk of naar buiten zijn gegaan of naar bed wordt er in de buurt nog een zootje vuurwerk afgestoken, de knallers daar zouden we in Nederland jaloers op zijn nu stoppen we onze hoofden onder de dekens en doen net of we niets horen, maar dat is natuurlijk niet zo. Als het uiteindelijk stil wordt begint het gesnurk en is het zo weer half zes en gaat de eerste wekker af. We rekken en strekken nog eens even lekker en dan gaan we toch maar inpakken en op weg, gelukkig is het eerste cafe open en hebben we lekker koffie en geroosterd brood. Gisterenavond hebben we op de boulevard aan het riviertje dat door de stad Sarria loopt lekker een pilsje gedronken en een pizaatje gegeten, was erg lekker in het warme weer onder genot van muziek van een orkest dat daar speelde.

Adios

Dirk en Marianne

1 opmerking:

  1. Heeeeeee lieve bikkels, ben druk om alle belevenissen vanaf 11 juli door te lezen. In Noorwegen geen krant gelezen,geen computer gezien,gelukkig konden we smsen!!!
    De verhalen blijven fantastisch. Nog even volhouden de laatste 100 km.
    Kom op he Marianne,je kan het!!!!!!!!!!!!!
    Lieve groet Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen